মই জানো মানুহ হওঁ?

✍ মাধুৰীমা বৰা

মই জানো মানুহৰ দৰে মানুহ হওঁ ?

শিক্ষাৰ কিমান ডিগ্ৰী থাকিলে

শিক্ষিত মানুহ বুলি কয় ?

কিমান টকা থাকিলে

ধনী মানুহ বুলি কয় ?

কিমান ক্ষমতা থাকিলে

জনতাৰ নেতা হ'ব পাৰে ?

কিমান দক্ষতা থাকিলে

মানুহে মানুহক "মানুহ" বুলি ভাৱে ?

মোৰতো তেনেকুৱা একোয়ে নাই !

আছে মাথোঁ সর্বস্বান্ত বানাক্রান্তৰ

অকল্পনীয় দুখ সহন কৰিব পৰা

এখন বিধ্বস্ত হৃদয় !

নিচলা শ্ৰমিকৰ ভাৰাক্রান্ত দুটি চকু !

পদপথত শুই থকা গৃহহাৰাৰ

কংকাল সদৃশ শৰীৰ !

মোৰ দেশৰ হেজাৰ বিজাৰ

নিবনুৱাৰ হতাশাগ্ৰস্তত

ওলমি থকা বির্বন এখনি মুখ !

এনেকৈ হয় জানো মানুহ ?

মই জানো নাৰীৰ দৰে নাৰী হওঁ ?

দেশৰ অগনন নিয্যার্তিতাৰ

বুকু ফালি ওলাই অহা

মইতো এক জ্বলন্ত অগ্নিশিখা !

ধৰ্ষিতা জীয়ৰী বোৱাৰীৰ

লজ্জাহীন অৱয়ব

দিৰিদ্রতাত পিষ্ট শিলৰ দৰে কঠিন

কমনীয়তাহীন মুখাৱয়ব !

কামাতুৰ পুৰুষৰ প্রতাৰিত

মইতো এতিয়া কামনাহীন

নিষ্পেষিত এটি শৰীৰ !

মইতো এতিয়া ভয়াবহ

এন্ধাৰত জ্বলি থকা

এক জ্বলন্ত অগ্নিশিখা !

মোৰ হাতৰ মুঠিত

বিপ্লৱৰ এক অগাধ সম্ভাৱনা !

(আপুনি এই কবিতাটি পঢ়ি কেনে পালে? তলৰ কমেণ্ট বাকচত মতামত জনাবলৈ নাপাহৰিব৷ লগতে আপুনিও পঠিয়াব পাৰে আপোনাৰ প্ৰৱন্ধ, গল্প, কবিতা, চিন্তা ইত্যাদি৷ আমি প্ৰকাশ কৰিম আপোনাৰ মনৰ বতৰা৷

আপোনাৰ লেখাসমূহ প্ৰেৰণ কৰকঃ

ই-মেইল : sangbadprahari@gmail.com

নতুবা

হোৱাটচএপ : +917578801008)